Οταν τον Αύγουστο του 2008,πληροφορήθηκα το άσχημο νέο για την υγεία του Κώστα,ένοιωσα να χάνω το έδαφος κάτω από τα πόδια μου.
Αυτόματα,μπήκα σε προσπάθεια,να σβήσω από το μυαλό μου το συγκεκριμένο θέμα και όλον αυτόν τον 1,5 χρόνο απέφευγα με κάθε τρόπο,μέχρι σημείου παρεξήγησης,να έχω άμεση πληροφόρηση για τη πορεία της υγείας του,μαθαίνοντας γιαυτή μόνο από δεύτερες πηγές.
Οχι,όχι,δεν μπορούσα να δεχτώ,ότι το συγκεκριμένο παλληκάρι είχε χτυπηθεί τόσο άσχημα από τη μοίρα.
Ακόμα και όταν,στη πορεία της ασθένειάς του,ερχόταν στο COSMOS CLUB,απέφευγα να κάθομαι πολύ κοντά του,μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούσα να δεχτώ αυτό,που συνέβαινε στον Κώστα.Από πολλούς θα παραξηγήθηκε η στάση μου.Ελπίζω,όχι από σένα,Κωστή.
Ολο αυτό το διάστημα,έκλεισα τα μάτια μου,με αποτέλεσμα να μην χαρώ όλα αυτά,που πρόσφερε ο Κώστας σάυτούς,που ήταν δίπλα του:τη χαρά του να ζεις, την αξία να αγωνίζεσαι για τη ζωή,την αξιοπρέπεια σαν στάση ζωής,την ευγένεια λόγου και πνεύματος.
Δεν θα ξεχάσω,όταν πέρσι τις Απόκριες,οργανώσαμε ένα γλέντι μασκέ στο COSMOS και ενώ όλοι,σκεπτόμασταν να εξαιρέσουμε από την υποχρεωτική αμφίεση τον Κώστα,εκείνος παραβρέθηκε και μάλιστα ντυμένος αποκριάτικα.
Ηταν μια γελαστή,ήρεμη και καλοσυνάτη μορφή εδώ και 8 χρόνια στο COSMOS CLUB,έχοντας πάντα μια ευγενική,καλή κουβέντα για τον καθένα,έχοντας άποψη με επιχειρήματα για κάθε τι,που μπορεί να συζητούσαμε στα τραπεζάκια του COSMOS CLUB.
Πατέρας του Νικόλα,παίχτη της ομάδας των Παμπαίδων,στάθηκε πάντα με αξιοπρέπεια στο πλευρό του γιού του,εμψυχώνοντας τον σε κάθε του προσπάθεια.
Διέψευσε και την ίδια την Ιατρική,που μιλούσε για 3 μήνες ζωής,παλεύοντας με αξιοπρέπεια για 1,5 χρόνο.
Ακόμα και τις τελευταίες ώρες,δεν έχασε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά,με τα οποία τον προίκισε η ζωή:την ευγένεια και την αξιοπρέπεια,και σ'όποιον τον ρωτούσε "Πως είσαι Κώστα?",απαντούσε "Πάρα πολύ καλά,εσείς?"
Αν και όλοι περιμέναμε κάποια στιγμή το άσχημο νέο,η αλήθεια είναι πως το άκουσμά του σήμερα,ανήμερα Πρωτοχρονιάς,έπεσε σαν βόμβα.Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει.
"Ο Κώστας άφησε τη τελευταία του πνοή 20 λεπτά πρίν μπει το 2010". Εφυγε ήρεμα παίρνοντας μαζί του και το ΚΑΚΟ,ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ 2009,αφήνοντας τη νέα χρονιά να μπεί γεμάτη ελπίδες για,μόνο,καλύτερες μέρες.
Γεννημένος την Πρωτοχρονιά του 1964,έζησε τα νεανικά του χρόνια στον Καναδά,απέκτησε στοιχεία κουλτούρας ,που ενσωμάτωσε στο Ελληνικό του DNA,προσφέροντας ένα ξεχωριστό
χαρακτήρα.
Λάτρης της μουσικής,φύσει και σκέψει ΡΟΚΑΣ,κάποια στιγμή,μου είχε μιλήσει για έναν αγαπημένο του ρόκερ καλλιτέχνη,σχεδόν τυφλό εκ γεννητής, από το Τορόντο του Καναδά τον JEFF HEALEY.
Μέ ένα τραγούδι του σε αποχαιρετώ,Κώστα,το "ΑNGEL"
και με δυο στίχους από αυτό το τραγούδι:
...And my angel,
she said unto me,
"Today is the day for you to rise"
Take my hand, you're gonna be my mind,
and she took me high over yonder
And I said fly on, my sweet angel
Fly on through the sky
Fly on, my sweet angel
Tomorrow I'm gonna be by your side
Φρόσω,Νικόλα......Κουράγιο και Δύναμη
ΚΩΣΤΑ, Goodbye my FRIEND
Γιάννης Ταμπάκης
