ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ 39 ΧΡΟΝΙΑ
ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ «ΖΙΛ ΡΙΜΕ»
21 Ιουνίου 1970 … Πόλη του Μεξικού … Στάδιο Αζτέκα …
108.000 άνθρωποι περιμένουν να ζήσουν την αξέχαστη εμπειρία ενός τελικού Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι σε όλο τον κόσμο είναι «κολλημένοι» στις τηλεοράσεις για να απολαύσουν – για πρώτη φορά έγχρωμα – τον μεγάλο τελικό !
Για πρώτη φορά το προνόμιο της τηλεοπτικής παρακολούθησης είχαν και οι Έλληνες( το 9ο Μουντιάλ ήταν το πρώτο που μεταδόθηκε τηλεοπτικά από την κρατική τηλεόραση).
Δύο μεγάλες ομάδες βρίσκονται αντιμέτωπες μετά από ένα συναρπαστικό Μουντιάλ.
Και οι δύο έφτασαν μέχρι τον τελικό αήττητες …
ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ
22 αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου πάτησαν χόρτο και χαιρέτησαν τους θεατές.
Στα δεξιά του Ανατολικογερμανού διαιτητή Γκλέκνερ και των βοηθών του (ο Ελβετός Σούρερ και ο Αργεντινός Κερέτσα) η Σκουάντρα Αντζούρα με αρχηγό τον Τζιακίντο Φακέτι και τους Ροζάτο , Αλμπερτόζι , Ρίβα , Τσέρα , Ματσόλα , Ντομεγκίνι , Μπερτίνι , Ντε Σίστι , Μπούρνιτς και Μπονισένια.
Στα αριστερά η ομάδα που θεωρήθηκε η καλύτερη που παρουσιάστηκε ποτέ σε Μουντιάλ.
Με αρχηγό τον Κάρλος Αλμπέρτο και τους Μπρίτο , Ζέρσον , Πιάζα , Εβεράλντο , Τοστάο , Κλοντοάλντο , Ριβελίνο , Πελέ , Ζαϊρζίνιο και Φέλιξ.
Για να φτάσουν να ακούνε τον εθνικό τους ύμνο λίγο πριν ξεκινήσουν την προσπάθεια τους για κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου οι Ιταλοί τερμάτισαν πρώτοι στον όμιλό τους κερδίζοντας την Σουηδία με 1-0 και φέρνοντας δύο λευκές ισοπαλίες με την Ουρουγουάη και το Ισραήλ. Στα προημιτελικά διέλυσαν το Μεξικό με 4-1 και στα ημιτελικά κατάφεραν να αποκλείσουν την Γερμανία με 4-3 στην παράταση σε ένα συγκλονιστικό ματς.*
Από την άλλη η Βραζιλία είχε φτάσει στον τελικό έχοντας το απόλυτο (5 νίκες) αφού στον όμιλό της κέρδισε με 4-1 την Τσεχοσλοβακία , με 1-0 την κάτοχο του τίτλου Αγγλία και με 3-2 την Ρουμανία , ενώ στα προημιτελικά νίκησε με 4-2 το Περού και στον ημιτελικό την Ουρουγουάη με 3-1.
Το ερώτημα ήταν τι θα μπορούσαν να κάνουν οι πεισματάρηδες , σκληροτράχηλοι αλλά και τεχνίτες Ιταλοί του Φερούτσιο Βαλκαρέτζι , απέναντι στην Βραζιλία του Μάριο Ζαγκάλο που έχοντας «6 δεκάρια» στην σύνθεσή της σάρωνε τα πάντα στο διάβα της.
Μετά από 90΄ αγώνα το ερώτημα είχε πάρει απάντηση. ΤΙΠΟΤΑ!
Οι Βραζιλιάνοι κάνοντας μια ανεπανάληπτη εμφάνιση , ειδικά στο β΄ημίχρονο , κέρδισαν με το θριαμβευτικό 4-1 και κατέκτησαν για 3η φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Μπήκαν μπροστά στο σκορ με μια «ασύλληπτη» κεφαλιά του μεγάλου Πελέ στο 18΄για να ισοφαρίσουν οι Ιταλοί χάρις στην πονηριά και την ικανότητα του Μπονισένια στο 37΄.
Στο β΄ ημίχρονο οι Βραζιλιάνοι ήταν «άπιαστοι» και με γκολ του Ζέρσον (φοβερό σουτ) στο 66΄και του Ζαϊρζίνιο στο 71΄ προηγήθηκαν με 3-1 για να έρθει το «κερασάκι στην τούρτα» με το εκπληκτικό σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ του αρχηγού Κάρλος Αλμπέρτο που σφράγισε τον θρίαμβο. **
Έχουν περάσει 39 χρόνια από τότε και αυτό το ματς μένει «ζωντανό» στην μνήμη όσων είχαν την τύχη να το παρακολουθήσουν.
Ανάμεσά τους και εγώ – στην ηλικία του γιου μου τότε – καθισμένος σε ένα σκαμνάκι μπροστά από την καρέκλα του πατέρα μου , στην αυλή του κυρ-Βασίλη (μία τηλεόραση είχε η γειτονιά) και αποσβολωμένος από το θέαμα. Ένα θέαμα που για πολλά βράδια ξαναζωντάνευε στα παιδικά μου όνειρα….
Η.Β.
* Οι Ιταλοί προηγήθηκαν στο 8΄με τον Μπονισένια και ισοφαρίστηκαν σε 1-1 στο 90΄από τον Σνέλιγκερ. Βρέθηκαν να χάνουν 2-1 στην παράταση(Μύλερ) , κατάφεραν να προηγηθούν 3-2 (Μπούρνιτς και Ρίβα) , δέχτηκαν την ισοφάριση από τον Μύλερ και τελικά πήραν την νίκη με γκόλ του Ριβέρα στο 111΄).
** Η φάση ξεκίνησε με τον Τοστάο να κόβει μια επίθεση των Ιταλών λίγο έξω από την περιοχή του και αριστερά και να δίνει στον Πιάζα. Αυτός πάσαρε στον Κλοντοάλντο που ελευθερώθηκε από τέσσερεις Ιταλούς και έδωσε στον Ριβελίνο κι’ εκείνος με την σειρά του στον Ζαϊρζίνιο. Παράλληλη κίνηση προς το κέντρο και πάσα στον Πελέ που κοντρόλαρε , κοντοστάθηκε και πάσαρε δεξιά στο «πουθενά». Έχοντας από πριν ξεκινήσει μια εκπληκτική κούρσα ο Κάρλος Αλμπέρτο βρέθηκε ακριβώς στο πουθενά και με εκπληκτικό σε δύναμη και τεχνική διαγώνιο σουτ σημείωσε αν όχι το καλύτερο , ένα από τα καλύτερα γκολ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ «ΖΙΛ ΡΙΜΕ»
21 Ιουνίου 1970 … Πόλη του Μεξικού … Στάδιο Αζτέκα …
108.000 άνθρωποι περιμένουν να ζήσουν την αξέχαστη εμπειρία ενός τελικού Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι σε όλο τον κόσμο είναι «κολλημένοι» στις τηλεοράσεις για να απολαύσουν – για πρώτη φορά έγχρωμα – τον μεγάλο τελικό !
Για πρώτη φορά το προνόμιο της τηλεοπτικής παρακολούθησης είχαν και οι Έλληνες( το 9ο Μουντιάλ ήταν το πρώτο που μεταδόθηκε τηλεοπτικά από την κρατική τηλεόραση).
Δύο μεγάλες ομάδες βρίσκονται αντιμέτωπες μετά από ένα συναρπαστικό Μουντιάλ.
Και οι δύο έφτασαν μέχρι τον τελικό αήττητες …
ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ
22 αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου πάτησαν χόρτο και χαιρέτησαν τους θεατές.
Στα δεξιά του Ανατολικογερμανού διαιτητή Γκλέκνερ και των βοηθών του (ο Ελβετός Σούρερ και ο Αργεντινός Κερέτσα) η Σκουάντρα Αντζούρα με αρχηγό τον Τζιακίντο Φακέτι και τους Ροζάτο , Αλμπερτόζι , Ρίβα , Τσέρα , Ματσόλα , Ντομεγκίνι , Μπερτίνι , Ντε Σίστι , Μπούρνιτς και Μπονισένια.
Στα αριστερά η ομάδα που θεωρήθηκε η καλύτερη που παρουσιάστηκε ποτέ σε Μουντιάλ.
Με αρχηγό τον Κάρλος Αλμπέρτο και τους Μπρίτο , Ζέρσον , Πιάζα , Εβεράλντο , Τοστάο , Κλοντοάλντο , Ριβελίνο , Πελέ , Ζαϊρζίνιο και Φέλιξ.
Για να φτάσουν να ακούνε τον εθνικό τους ύμνο λίγο πριν ξεκινήσουν την προσπάθεια τους για κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου οι Ιταλοί τερμάτισαν πρώτοι στον όμιλό τους κερδίζοντας την Σουηδία με 1-0 και φέρνοντας δύο λευκές ισοπαλίες με την Ουρουγουάη και το Ισραήλ. Στα προημιτελικά διέλυσαν το Μεξικό με 4-1 και στα ημιτελικά κατάφεραν να αποκλείσουν την Γερμανία με 4-3 στην παράταση σε ένα συγκλονιστικό ματς.*
Από την άλλη η Βραζιλία είχε φτάσει στον τελικό έχοντας το απόλυτο (5 νίκες) αφού στον όμιλό της κέρδισε με 4-1 την Τσεχοσλοβακία , με 1-0 την κάτοχο του τίτλου Αγγλία και με 3-2 την Ρουμανία , ενώ στα προημιτελικά νίκησε με 4-2 το Περού και στον ημιτελικό την Ουρουγουάη με 3-1.
Το ερώτημα ήταν τι θα μπορούσαν να κάνουν οι πεισματάρηδες , σκληροτράχηλοι αλλά και τεχνίτες Ιταλοί του Φερούτσιο Βαλκαρέτζι , απέναντι στην Βραζιλία του Μάριο Ζαγκάλο που έχοντας «6 δεκάρια» στην σύνθεσή της σάρωνε τα πάντα στο διάβα της.
Μετά από 90΄ αγώνα το ερώτημα είχε πάρει απάντηση. ΤΙΠΟΤΑ!
Οι Βραζιλιάνοι κάνοντας μια ανεπανάληπτη εμφάνιση , ειδικά στο β΄ημίχρονο , κέρδισαν με το θριαμβευτικό 4-1 και κατέκτησαν για 3η φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Μπήκαν μπροστά στο σκορ με μια «ασύλληπτη» κεφαλιά του μεγάλου Πελέ στο 18΄για να ισοφαρίσουν οι Ιταλοί χάρις στην πονηριά και την ικανότητα του Μπονισένια στο 37΄.
Στο β΄ ημίχρονο οι Βραζιλιάνοι ήταν «άπιαστοι» και με γκολ του Ζέρσον (φοβερό σουτ) στο 66΄και του Ζαϊρζίνιο στο 71΄ προηγήθηκαν με 3-1 για να έρθει το «κερασάκι στην τούρτα» με το εκπληκτικό σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ του αρχηγού Κάρλος Αλμπέρτο που σφράγισε τον θρίαμβο. **
Έχουν περάσει 39 χρόνια από τότε και αυτό το ματς μένει «ζωντανό» στην μνήμη όσων είχαν την τύχη να το παρακολουθήσουν.
Ανάμεσά τους και εγώ – στην ηλικία του γιου μου τότε – καθισμένος σε ένα σκαμνάκι μπροστά από την καρέκλα του πατέρα μου , στην αυλή του κυρ-Βασίλη (μία τηλεόραση είχε η γειτονιά) και αποσβολωμένος από το θέαμα. Ένα θέαμα που για πολλά βράδια ξαναζωντάνευε στα παιδικά μου όνειρα….
Η.Β.
* Οι Ιταλοί προηγήθηκαν στο 8΄με τον Μπονισένια και ισοφαρίστηκαν σε 1-1 στο 90΄από τον Σνέλιγκερ. Βρέθηκαν να χάνουν 2-1 στην παράταση(Μύλερ) , κατάφεραν να προηγηθούν 3-2 (Μπούρνιτς και Ρίβα) , δέχτηκαν την ισοφάριση από τον Μύλερ και τελικά πήραν την νίκη με γκόλ του Ριβέρα στο 111΄).
** Η φάση ξεκίνησε με τον Τοστάο να κόβει μια επίθεση των Ιταλών λίγο έξω από την περιοχή του και αριστερά και να δίνει στον Πιάζα. Αυτός πάσαρε στον Κλοντοάλντο που ελευθερώθηκε από τέσσερεις Ιταλούς και έδωσε στον Ριβελίνο κι’ εκείνος με την σειρά του στον Ζαϊρζίνιο. Παράλληλη κίνηση προς το κέντρο και πάσα στον Πελέ που κοντρόλαρε , κοντοστάθηκε και πάσαρε δεξιά στο «πουθενά». Έχοντας από πριν ξεκινήσει μια εκπληκτική κούρσα ο Κάρλος Αλμπέρτο βρέθηκε ακριβώς στο πουθενά και με εκπληκτικό σε δύναμη και τεχνική διαγώνιο σουτ σημείωσε αν όχι το καλύτερο , ένα από τα καλύτερα γκολ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
